කාර්තිගේසු ඉන්ද්‍රපාල මහතා ගැන මම මුල්වරට ඇසුවේ මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වාගේ ලිපි තුළින්. ඉන්ද්‍රපාල මහතා තම ආචාර්ය උපාධිය සඳහා වයස අවුරුදු 27 ක ශිෂ්‍යයෙක් වශයෙන් 1965 දී ලන්ඩන් සරසවියට ඉදිරිපත් කළ මුද්‍රිත පිටු 562 ක් සහිත නිබන්ධනය වන Dravidian Settlements in Ceylon and the Beginnings of the Kingdom of Jaffna මා කියවීමට පෙළඹවූයේ ලංකාවේ ජනවාර්ගික ගැටළුව හා බැඳුනු සුවිශේෂ කරුණුවලට යම් පිළිතුරක් එමඟින් ලබා ගැනීමට හැකියැයි සිතුනු බැවින්.
ඉන්ද්‍රපාල මහතාගේ නිබන්ධනයේ මා දුටු විශේෂත්වය වන්නේ ඉතාම තර්කාණුකූල කරුණු පැහැදිලි කිරීමයි. මෙහිදී මූලාශ්‍ර ලෙස සිංහලයන්ට සම්බන්ධ මහාවංස,ථූපවංසය,පූජාවලිය වැනි ග්‍රන්ථ මෙන්ම දෙමළ මූලාශ්‍ර ලෙස යාල්පාන වයිපමාලෙයි, Ancient Jaffna හා නැගෙනහිර පළාතට අදාළ ග්‍රන්ථද ඔහු යොදාගන්නවා - එසේ වුවත් මේ මූලාශ්‍ර පිළිබඳවද විචාරාත්මක විශ්ලේෂණයක් කිරීමෙන් පසු වඩාත් විශ්වාසදායි කොටස් පමණක් තම නිගමන සඳහා යොදාගැනීම ඔහුගේ වෘත්තීමයභාවය ගැන හොඳ ඉඟියක් සපයනවා.
සිය නිබන්ධනයේ ඉන්ද්‍රපාල මහතා ඉදිරිපත් කරන මූලික කරුණු හා නිගමන සැකෙවින් මෙසේයි :
අවසාන වශයෙන් පැවසිය යුත්තේ ආචාර්ය නිබන්ධනය සඳහා ශිෂ්‍යයෙක් ලෙස ඉන්ද්‍රපාල මහතා ඉදිරිපත් කළ නිබන්ධනයෙන් එවකටත් දළුලමින් තිබූ දෙමළ බෙදුම්වාදී මතවාදයන්ට අනුබලයක් නොලැබීම නිසා දෙමළ විද්වත් සමාජය අතර ඒ මහතා ට දැඩි විරෝධයක් පලවූ බවයි. ඔහුගේ සමකාලියෙක් වන මහාචාර්ය මයිකල් රොබට්ස් පවසන්නේ මේ නිසාම ඔහු හුදකලා තත්ත්වයට පත්වූ බවයි. පසුකාලීනව ඉන්ද්‍රපාල මහතා ඕස්ට්‍රේලියාවේ ස්ථිර පදිංචියට යනවා. තම ආචාර්ය උපාධි නිබන්ධනයෙන් වසර 40කට පසු හා අවුරුදු 30 ක විශ්වවිද්‍යාල සේවයකින් පසු 2005 දී ඔහු තවත් පොතක් පළ කරනවා. ඒ The Evolution of an Ethnic Identity: The Tamils of Sri Lanka C. 300 BCE to C. 1200 CE . තමන් මුලදී පළ කර මතවාදයන්ට හාත්පසින් වෙනස් නිගමනයන්ට මේ පොත මඟින් එළැඹ ඇති බව පෙනෙන්නට තිබෙනවා. සිංහල හා දෙමළ යන වාර්ගිකයන් ප්‍රාග් ඓතිහාසික යුගයේ සිට ලංකාවේ ජීවත් වූ එකම පූර්වජ පරම්පරාවකින් පැවතෙන බවත් ඔවුන් වසර දෙදෙහසක් පමණ එක්ව ජීවත් වූ බවත් පසුව භාෂා ආදේශනයක් නිසා උතුරු ඉන්දියානු ප්‍රාකෘති භාෂාවක් සමස්ත ජනගහනයෙන් විශාල පිරිසක් අතර පැතිර යාම නිසා සිංහල අනන්‍යතාවද දෙමළ බස සෙසු පිරිස් අතර පැතිරයාමද සිදුවූ අතර අතර ක්‍රිව 1200 පමණ චෝල ආක්‍රමන නිසා මුලදී දෙපිරිසම අනුගමනය කළ බුදු දහම වෙනුවට දෙමළ කතාකරන පිරිස් අතර ශෛව ආගමද පැතිර ගොස් දෙමළ අනන්‍යතාව බිහිවූ බවත් එම පොත මඟින් නිගමනය කර තිබෙනවා. මහාචාර්ය මයිකල් රොබට්ස් නම් පවසන්නේ ඉන්ද්‍රපාල මහතාගේ මේ අදහස් පෙරළිය නව අධ්‍යනයන් නිසා හෙළිවූ අලුත් කරුණු නිසා ඇතිවූවකට වඩා තමන්ගේ මුල් මතයන් නිසා දෙමළ ජනතාවගෙන්ම තමන් කොන්වීම නිසාම ජීවිතයේ සැඳෑ සමයේ හෝ තම දෙමළ අනන්‍යතාව තහවුරු කරගැනීමේ ව්‍යායාමයක් විය හැකි බවයි.
කෙසේ වුවත් ඉතිහාසය දෘෂ්ඨිවාදයෙන් තොරව අපක්ෂපාතීව හැදෑරීම සඳහා උදාහරණයක් ලෙස කාර්තිගේසු මහතාගේ මුල් නිබන්ධනය සැලකිය හැකියි.
 |
| කාර්තිගේසු ඉන්ද්‍රපාල මහතා |
ඉන්ද්‍රපාල මහතාගේ නිබන්ධනයේ මා දුටු විශේෂත්වය වන්නේ ඉතාම තර්කාණුකූල කරුණු පැහැදිලි කිරීමයි. මෙහිදී මූලාශ්‍ර ලෙස සිංහලයන්ට සම්බන්ධ මහාවංස,ථූපවංසය,පූජාවලිය වැනි ග්‍රන්ථ මෙන්ම දෙමළ මූලාශ්‍ර ලෙස යාල්පාන වයිපමාලෙයි, Ancient Jaffna හා නැගෙනහිර පළාතට අදාළ ග්‍රන්ථද ඔහු යොදාගන්නවා - එසේ වුවත් මේ මූලාශ්‍ර පිළිබඳවද විචාරාත්මක විශ්ලේෂණයක් කිරීමෙන් පසු වඩාත් විශ්වාසදායි කොටස් පමණක් තම නිගමන සඳහා යොදාගැනීම ඔහුගේ වෘත්තීමයභාවය ගැන හොඳ ඉඟියක් සපයනවා.
 |
| ලක්දිව මුල් කාලීන ද්‍රවිඩ ජනාවාස පිළිබඳ සාධක ඇති ස්ථාන |
සිය නිබන්ධනයේ ඉන්ද්‍රපාල මහතා ඉදිරිපත් කරන මූලික කරුණු හා නිගමන සැකෙවින් මෙසේයි :
- අනුරාධපුරයේ සිටම නගරබදව හා වරාය ආශ්‍රිතව කුඩා ද්‍රවිඩ ජනාවාස පැවත තිබෙනවා - බොහෝ විට දකුණු ඉන්දියානු දෙමළ සංගම් වලට අයත් පවුල්, සිංහල රජවරුන්ට සේවය කළ ද්‍රවිඩ කුලී හේවායන්, ද්‍රවිඩ පූජකයන් ආදීන් මේවායේ වාසය කොට තිබෙනවා. කෙසේ වුනත් මොවුන් සලකා ඇත්තේ විදේශිකයන් ලෙස බව විවිධ සෙල්ලිපි ආදියෙන් පැහැදිලි වෙනවා.
- තරමක් හෝ දුරට ස්ථිර ද්‍රවිඩ ජනාවාස ඇතිවීමට පදනම ඇතිවන්නේ 11 වන සියවසේ රාජ රාජ හා රාජේන්ද්‍ර චෝළ යන නරපතීන්ගේ ආක්‍රමණත් සමඟයි. මේ ජනාවාස මන්නාරම, ත්‍රිකුණාමලය හා රජරට අවට බිහිවුවත් යාපනය අර්ධද්වීපයේ ඒ වන විටත් තිබී ඇත්තේ සිංහල බහුතරයක්.
- පොළොන්නරු යුගය වන විට තව තවත් මේ ද්‍රවිඩ ජනාවාස පුළුල් වනවා - කුලී හේවායන් හා විවිධ වෘත්තිකයන් වෙළඳුන් මේවාවල ජීවත් වනවා. දාගැබ්, විහාර ආදිය කරවීම සඳහා විවිධ නිර්මාණ ශිල්පීන්ද දකුණු ඉන්දියාවෙන් ගෙන් වීමේ ප්‍රවණතාවක් තිබී ඇතිබව පැවසෙනවා. එමෙන්ම මුල් වර‍ට පරාක්‍රමබාහු රජු විසින් කයිට්ස් (ඌරාතොට) වරාය ආශ්‍රිතව වරාය නිලධාරීන්ට ආමන්ත්‍රණය කළ සෙල්ලිපියක් ද්‍රවිඩ බසින් එම ප්‍රදේශයන් හමුවූ පැරණිතම අවස්ථාවක් ලෙස සැලකෙනවා. ඒ අනුව 12 වන සියවසේ මැද භාගය පමණ වන විට එම ප්‍රදේශයේ දෙමළ වෙළඳුන් මෙන්ම වරාය නිලධාරීන්ද සහිත දෙමළ ගහණයක් සිටි බව අනුමාන කළ හැකියි. එමෙන්ම ත්‍රිකුණාමලය, මඩකලපුව, මන්නාරම ආශ්‍රිතව ජනාවාස ඇතිවී තිබෙනවා.
- ලාංකිය ඉතිහාසයේ හැරවුම් ලක්ෂ්‍යයක් වන්නේ දෙමළ හා කේරළ කුලී හේවායන් 24000 ක් සමඟ කාලිංග මාඝ ගේ අාක්‍රමණයයි. මෙය පෙර ආක්‍රමණවලට වඩා වෙනස් වන්නේ සිංහල ජනතාවට හා බෞද්ධ විහාරස්ථාන, භීක්ෂූන්ට කරන ලද දැඩි හානිය නිසා. මේ ආක්‍රමණයත් සමඟ සිංහලයන් කෙමෙන් රජරට අත්හැර විශාල ලෙස දකුණට සංක්‍රමණය වීමත් සමඟ එවක සිංහල ප්‍රදේශවූ වර්තමාන වව්නියා, මුලතිව් ආදි දිස්ත්‍රික්කවල මාඝ සමඟ පැමිණි ද්‍රවිඩ කුලී හේවායන් මෙන්ම පසුව පැමිණි දකුණු ඉන්දියානු සංක්‍රමණිකයන් පදිංචි වීම ඇරඹීම මෙරට ස්ථිර හා විශාල දෙමළ ජනාවාස ඇතිවීමේ ආරම්භය ලෙස සැලකිය හැකියි. මෙහිදී සිංහලයන් සතුව තිබූ ඉඩම්,ගම්මාන බලහත්කාරයෙන්ම ද්‍රවිඩ ගම්බිම් බවට පත් වූ බව පැවසෙනවා.
- කෙසේ වුවත් යාපනය අර්ධද්වීපයේ තිබී ඇත්තේ මීට තරමක් වෙනස් ස්වභාවයක් - කාලාන්තරයක් තිස්සේ යාපනයට දෙමළ සංක්‍රමණියකයන් පැමිණියත් ඉහත කී ප්‍රදේශවල මෙන් නොව සාමකාමී සහජීවනයක් දෙමළ හා සිංහල ජනතාව අතර තිබෙන්නට ඇතැයි සැලකෙනවා - ඉන්පසු සිංහල ජනතාව යාපනයෙන් විස්ථාපනය එකවරම වාර්ගික සංහාරයක ස්වරූපයෙන් නොව ක්‍රමක්‍රමයෙන් - මේ සිංහලයන් බොහෝ විට දෙමළ ජනගහනයටම අන්තර්ග්‍රහණය වූවා විය හැකියි කාලයත් සමඟ.
- ඉහත කී ලෙස යාපනය අර්ධද්වීපයේ සාමකාමී ලෙස සිදුවූ ජන විස්ථාපනයට සාධක වන්නේ උදාහරණයක් ලෙස දෙන්නේ යාපනය ප්‍රදේශයේ ස්ථාන නාම වල පරිණාමය. බොහෝ විට සිදුවී ඇත්තේ සිංහල ස්ථාන නාමයම එහි දෙමළ ස්වරූපයට පරිණාමය වීමයි - මෙය වන්නි හා උතුරු මැද ප්‍රදේශවල දෙමළ ස්ථාන නාම ලැබීමට වෙනස් ව සිදුවූ දෙයක් -
- ක්‍රිව 1236 න් පසු කාලිංග මාඝ ගැන විස්තරයක් ලැබෙන්නේ නැහැ . නමුත් ඉන්ද්‍රපාල මහතා මූලාශ්‍ර ඉදිරිපත් කරමින් පවසන්නේ දඹදෙණිය රාජධානියේ සිට සිංහල හමුදාවන්ගේ ප්‍රහාර නිසා පසුබසින කාලිංග මාඝ යාපනය කේන්ද්‍ර කොටගත් රාජධානිය පිහිටුවීමට මුල් වූ බවයි. එහෙත් මේ යාපනය රාජධානියට දකුණු ඉන්දියාවෙන් සංක්‍රමණිකයන් විවිධ ආකාරවලින් පැමිණි බවද පැවසෙනවා.
- 13 වන සියවසෙන් පසු සිංහල ජනතාව රජරටින් දකුණට විස්ථාපනය වීමත් එම ප්‍රදේශ වල් බිහිවීමත් නිසා යාපනය කේන්ද්‍ර කොටගත් දෙමළ රාජධානියකුත් දකුණු කොටසේ සිංහල රාජධානියකුත් වෙන වෙනම වර්ධනය වීම කාලිංග මාඝගේ ආක්‍රමණයේ ප්‍රධාන ප්‍රතිඵලයක් වූවා. කෝට්ටේ පාලන යුගයේ සපුමල් කුමාරයා යාපාපටුන ජයගත්තද එය පාලනය වූයේ වෙනම ප්‍රදේශයක් ලෙසයි. පෘතුගීසි සමය වන විට යාපනයේ සිටි සිංහලයන් බොහෝ දුරට දෙමළ ජනගහණයට අන්තර්ග්‍රහණය වීමත් සමඟ බොහෝ දුරට අද දකින ස්වරූපයට අති බහුතරයක් දෙමළ ජනතාව වෙසෙන ප්‍රදේශයක් බවට යාපනය පත්වූ පත්වූ බවත් නිගමනය කෙරෙනවා.
මෙහිදී පැවසිය යුතු වැදගත් කරුණක් වන්නේ නලින් ද සිල්වා මහතා ගාමිණී ඊරියගොල්ල මහතාගේ මතයක් ඇසුරින් ඉදිරිපත් කරන 17 වන සියවසේ ලන්දේසීන් විසින් කෘෂිකාර්මික කම්කරුවන් ලෙස දුම්කොළ වගාවට යාපනයට ගෙන්වන ලද දෙමළ ජාතිකයන් නිසා යාපනයේ ජන සංයුතිය වෙනස් වී එතෙක් කල් සිංහල බහුතරයක්ව සිටි ප්‍රදේශයේ දෙමළ බහුතරයක් වූ බව කියන කතාවට නම් මේ නිබන්ධනය මඟින් පිටුවහලක් ලැබෙන්නේ නැති බවයි. බැලූ බැල්මටම පෙනෙන පරිදි එය පිළිගැනීමට අපහසු අන්තගාමි අදහසක්. අනිත් අතට උතුරු නැගෙනහිර දෙපළාත ලංකාවේ දෙමළ ජනතාවගේ නිජභූමිය බවට දෙමළ බෙදුම්වාදී පිරිස් කාලාන්තරයක් ගෙන යන මතයටද මෙමඟින් අනුබලයක් ලැබෙන්නේ නැහැ.
අවසාන වශයෙන් පැවසිය යුත්තේ ආචාර්ය නිබන්ධනය සඳහා ශිෂ්‍යයෙක් ලෙස ඉන්ද්‍රපාල මහතා ඉදිරිපත් කළ නිබන්ධනයෙන් එවකටත් දළුලමින් තිබූ දෙමළ බෙදුම්වාදී මතවාදයන්ට අනුබලයක් නොලැබීම නිසා දෙමළ විද්වත් සමාජය අතර ඒ මහතා ට දැඩි විරෝධයක් පලවූ බවයි. ඔහුගේ සමකාලියෙක් වන මහාචාර්ය මයිකල් රොබට්ස් පවසන්නේ මේ නිසාම ඔහු හුදකලා තත්ත්වයට පත්වූ බවයි. පසුකාලීනව ඉන්ද්‍රපාල මහතා ඕස්ට්‍රේලියාවේ ස්ථිර පදිංචියට යනවා. තම ආචාර්ය උපාධි නිබන්ධනයෙන් වසර 40කට පසු හා අවුරුදු 30 ක විශ්වවිද්‍යාල සේවයකින් පසු 2005 දී ඔහු තවත් පොතක් පළ කරනවා. ඒ The Evolution of an Ethnic Identity: The Tamils of Sri Lanka C. 300 BCE to C. 1200 CE . තමන් මුලදී පළ කර මතවාදයන්ට හාත්පසින් වෙනස් නිගමනයන්ට මේ පොත මඟින් එළැඹ ඇති බව පෙනෙන්නට තිබෙනවා. සිංහල හා දෙමළ යන වාර්ගිකයන් ප්‍රාග් ඓතිහාසික යුගයේ සිට ලංකාවේ ජීවත් වූ එකම පූර්වජ පරම්පරාවකින් පැවතෙන බවත් ඔවුන් වසර දෙදෙහසක් පමණ එක්ව ජීවත් වූ බවත් පසුව භාෂා ආදේශනයක් නිසා උතුරු ඉන්දියානු ප්‍රාකෘති භාෂාවක් සමස්ත ජනගහනයෙන් විශාල පිරිසක් අතර පැතිර යාම නිසා සිංහල අනන්‍යතාවද දෙමළ බස සෙසු පිරිස් අතර පැතිරයාමද සිදුවූ අතර අතර ක්‍රිව 1200 පමණ චෝල ආක්‍රමන නිසා මුලදී දෙපිරිසම අනුගමනය කළ බුදු දහම වෙනුවට දෙමළ කතාකරන පිරිස් අතර ශෛව ආගමද පැතිර ගොස් දෙමළ අනන්‍යතාව බිහිවූ බවත් එම පොත මඟින් නිගමනය කර තිබෙනවා. මහාචාර්ය මයිකල් රොබට්ස් නම් පවසන්නේ ඉන්ද්‍රපාල මහතාගේ මේ අදහස් පෙරළිය නව අධ්‍යනයන් නිසා හෙළිවූ අලුත් කරුණු නිසා ඇතිවූවකට වඩා තමන්ගේ මුල් මතයන් නිසා දෙමළ ජනතාවගෙන්ම තමන් කොන්වීම නිසාම ජීවිතයේ සැඳෑ සමයේ හෝ තම දෙමළ අනන්‍යතාව තහවුරු කරගැනීමේ ව්‍යායාමයක් විය හැකි බවයි.
කෙසේ වුවත් ඉතිහාසය දෘෂ්ඨිවාදයෙන් තොරව අපක්ෂපාතීව හැදෑරීම සඳහා උදාහරණයක් ලෙස කාර්තිගේසු මහතාගේ මුල් නිබන්ධනය සැලකිය හැකියි.
